Vandaag stond er een leuk artikel in de Volkskrant over de hype omtrent Susan Boyle.
Het artikel gaat voornamelijk over de hype die in korte tijd is ontstaan over een "lelijk eendje" dat een zwaan blijkt te zijn. En over de wijze waarop de BBC dit in de media brengt.
Na de eerste verwondering die iedereen had na het zien van het filmpje op Youtube (ik ga er gemakshalve van uit dat er maar weinig mensen zijn geweest die de uitzending live hebben gezien) is er nu veel ophef over "de gespeelde verbazing" van de juryleden en mensen in de zaal.
Waar maken we deze mensen zich druk over? Voelen ze zch bedrogen nu blijkt dat er regie achter het verhaal zit?
Ik vind dat de BBC het filmpje knap in elkaar heeft gezet. De montage brengt je naar de verrassing. De spanning wordt opgevoerd. Je ziet dat mensen in de zaal en de juryleden grappen maken over de vertoning van Susan. Maar je voelt dat er iets gaat komen.Op het moment dat Suzan haar geluid ten gehore brengt ben je klaargestoomd om een brok in je keel te krijgen. De omschakeling van verbazing naar bewondering van publiek en jury wordt mooi in beeld gebracht. En wij denken natuurlijk allemaal dat dit filmpje in een "take" en op een moment is opgenomen, dat de cameramensen en regie alles wat er gebeurt op hetzelfde moment mooi in beeld brengen. Iedereen die ooit een film heeft gemonteerd weet beter. In de montage kan je je materiaal zo ordenen dat je willekeurig elke emotie bij je publiek kan oproepen. Je hoeft niet eens chronologisch de opgenomen beelden te gebruiken. Ergens heb je vast een aantal opnames van giechelende meiden en verbaasd kijkende juryleden.
De uiteindelijke montage is heel goed uitgevoerd. Worden we bedrogen? ja en nee. Dit is wat we willen. We willen ontroerd worden, we willen entertainment, we willen bedrogen worden. wat telt is de emotie die het oproept.
In het artikel komt ook onze eigen "Simon Cowel" Henkjan Smits aan het woord. Ik ben het met zijn idee over de zaak eens. Het is niet een geheel verzonnen verhaal maar het is briljante televisie.
Wat heeft dit te maken met mediawijsheid.
Het is goed om te beseffen dat je door knappe montage en slimme marketing naar een bepaald gevoel wordt geleid. De hype is bewust gecreëerd. Al in januari zijn de opnames geweest, daarvoor wisten al veel medewerkers natuurlijk wat de capaciteiten van Susan Boyle waren. Het is zelfs waarschijnlijk dat de jury al volledig op de hoogte was. Bij dit soort shows worden niets meer aan het toeval overgelaten.
Dat beseffen is mediawijsheid. Daar verontwaardigd over zijn is naief. dat is heel erg 1.0. We willen vermaakt worden. Maar zorg ervoor dat je weet wanneer je vermaakt wordt. Stap af van het ideeën dat alles spontaan en "echt" is maar geniet van wat je wordt voorgeschoteld.
Wat is echt? Ik geloof dat Susan zelf echt is, ze is van eenvoudige afkomst, ze heeft tot nu toe bescheiden geleefd en is een zangtalent. en ze heeft een ambitie. De hype? Die is gemaakt, bedacht en uitgevoerd door de BBC. Gemaakt om ons te verbazen, te entertainen en natuurlijk om veel geld aan te verdienen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten