Kort geleden had ik een korte Twitter conversatie met Willem Karssenberg over de termem
"digital natives" en "digital immigrants". Hij noemt zichzelf digital Parent. Een term die ik ook graag gebruik maar voor mijn gevoel nog niet geheel de lading dekt.
Zojuist vernam ik op het radio journaal dat "het Internet" vandaag 20 jaar bestaat. Het internet... in eerste instantie door een relatief kleine groep opgezet, bewerkt, bezocht en gebruikt.
Vandaag de dag kunnen we ons voorstellen dat leven zonder internet erg lastig wordt. In het radio journaal waren mensen aan het woord die naar hun menig gewoon weer konden terugkeren naar de tijd van brieven en postkaarten sturen. Betalen met een girokaart (pasje, handtekening, bedrag met de hand invullen, foutje doorscheuren). Naar mijn idee is niets minder waar. We kunnen en we willen niet terug. We zijn allemaal "noodgedwongen" op zijn minst immigranten.
Mijn kinderen (ja ik gebruik graag mijn kinderen als voorbeeld ) zijn van de jongste generatie. Je kan ze met recht "digital natives" noemen. Ze maken klakkeloos gebruik van de informatie en communicatie mogelijkheden. Maar zijn niet de eerste die nieuwe ontwikkelingen oppakken en toepassen.
Hoe zit het met mij? Ik behoor tot een groep mensen die vroeg met ict en internet actief was. De "early adopters". Mijn werk en missie is om anderen (immigants en natives in het onderwijs) deze nieuwe wereld te laten zien, de weg te wijzen, en om nieuwe stukken aan te bouwen en in gebruik te nemen.
Als een "native" woont waar hij altijd gewoond heeft. In een wereld die er al was ,daar is geboren en opgegroeid. De weg kent en weet hoe de weg te vinden. Zicht thuis voelt maar niet vanzelf sprekend nieuwe paden bewandeld.
Als een "immigrant" nieuw gebied binnentreed, een ruimte waar structuur en indeling al aanwezig is. Deze ruimte moet leren kennen, de weg moet leren vinden. Nieuwe omgangsvormen moet leren.
Dan moet er iemand geweest zijn die de ruimte gemaakt heeft, structuren ontworpen, het gebied heeft ontgonnen en verkend heeft. Deze laatste is niet in het gebied geboren maar heeft het ontdekt, gecreëerd, kent er de weg en houdt zicht op de nieuwe ontwikkelingen in het gebied.
Deze laatste persoon is geen "parent" per definitie maar wel de "kolonist", de "pionier". Als deze persoon aanspraak wil maken op een titel, een label, dan stel ik voor om Prensky aan te vullen en hem de "digital pioneer" te noemen.
Er is voor de pioneer nog steeds werk te doen. De wereld is pas 20 jaar oud. Op naar de volgende 20
Geen opmerkingen:
Een reactie posten